Location: Amsterdam

Atomium

Het Atomium is een gebouw in Brussel dat oorspronkelijk werd gebouwd voor Expo 58, de wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel. Het is ontworpen door ingenieur André Waterkeyn en de architecten André en Jean Polak en is 102 meter hoog. De negen roestvrijstalen bollen met een diameter van 18 m (60 ft) zijn zodanig met elkaar verbonden dat het geheel de vorm heeft van een eenheidscel van een ijzerkristal dat 165 miljard keer is vergroot.

Een totem in de Brusselse skyline. Noch NL toren, noch piramide. Halverwege tussen beeldhouwkunst en architectuur. Een overblijfsel uit het verleden met een vastberaden futuristisch uiterlijk. Het Atomium is het enige symbool van zijn soort in de wereld. Het was niet de bedoeling dat het Atomium na de wereldtentoonstelling van 1958 zou blijven bestaan, maar door zijn populariteit en succes werd het al snel een belangrijk oriëntatiepunt, eerst in Brussel, vervolgens in het hele land en uiteindelijk in Europa.

Symbolisch

Het Atomium was het hoofdpaviljoen en icoon van de Wereldtentoonstelling van Brussel (1958), gewoonlijk Expo 58 genoemd. Het symboliseerde de democratische wil om de vrede tussen alle naties te bewaren, het geloof in de vooruitgang, zowel technisch als wetenschappelijk, en tenslotte een optimistische visie op de toekomst van een moderne, nieuwe, super-technologische wereld voor een beter leven voor de mensheid.

Maten

Het vreedzaam gebruik van atoomenergie voor wetenschappelijke doeleinden belichaamde deze thema's bijzonder goed en dat is dan ook wat de vorm van het bouwwerk heeft bepaald. Met zijn hoogte van 102 meter en zijn negen onderling verbonden bollen stelt hij een elementair ijzerkristal voor dat 165 miljard (miljard) keer is vergroot. Het werd bedacht door de ingenieur André Waterkeyn (1917-2005). De bollen werden echter ingericht door de architecten André en Jean Polak.

Wereldtentoonstelling 1958

Het was niet de bedoeling dat het Atomium na de wereldtentoonstelling van 1958 zou blijven bestaan, maar door zijn populariteit en succes werd het al snel een belangrijk oriëntatiepunt, eerst in Brussel en vervolgens op internationaal niveau. Een halve eeuw later belichaamt het Atomium overigens nog steeds die ideeën over de toekomst en universaliteit. En zij zet, onder meer via haar culturele programmering, het in 1958 aangevangen debat voort: Wat voor toekomst willen we voor morgen? Waar hangt geluk van af?

Restauratie

Naast de symbolische waarde die verbonden is met zijn geschiedenis, is het Atomium een van de iconen geworden van de stad Brussel: hoofdstad van Europa, waarmee het een bijzondere band heeft. Sinds de geïnspireerde restauratie (2006) is het monument, dat door velen het meest Belgische monument wordt genoemd, ook een museum met zijn permanente collecties en tijdelijke tentoonstellingen.

Toekomst

Het volledig met staal beklede Atomium is een soort UFO in de culturele geschiedenis van de mensheid, een spiegel die tegelijk naar het verleden en naar de toekomst is gericht en onze utopieën van gisteren vergelijkt met onze dromen voor morgen.

Vorige slide
Volgende slide
Atomium

The Top Sphere: omvat een restaurant met een panoramisch uitzicht over Brussel. In 2013 noemde CNN het het meest bizarre gebouw van Europa.

Tijdelijke tentoonstellingen: Naast de unieke toeristische en patrimoniale ervaring van een ontdekkingstocht door het Atomium, bieden wij een doorlopende selectie van boeiende tijdelijke tentoonstellingen over kunst, design, architectuur en maatschappij.

Buizen met een diameter van 3 m verbinden de bollen langs de twaalf randen van de kubus en alle acht hoekpunten met het middelpunt

Entree: zij omsluiten trappen, roltrappen en een lift (in de centrale, verticale buis) die toegang geven tot de vijf bewoonbare sferen waarin tentoonstellingszalen en andere openbare ruimten zijn ondergebracht.

Atoomtijdperk

In de jaren vijftig was het geloof in wetenschappelijke vooruitgang groot, en een structuur met atomen werd gekozen om dit te belichamen. Het Atomium beeldt negen ijzeratomen af in de vorm van de kubusvormige eenheidscel van een ijzerkristal, 165 miljard keer vergroot. Hoewel het Atomium een ijzeren eenheidscel voorstelt, waren de kogels oorspronkelijk bekleed met aluminium. Na de renovaties van 2004-2007 werd het aluminium echter vervangen door roestvrij staal, dat hoofdzakelijk van ijzer is. Ook al is het onderwerp Atomium gekozen om het enthousiasme van het Atoomtijdperk weer te geven, ijzer wordt niet en kan niet worden gebruikt als brandstof in atoomreacties.

De monumentale RockGrowth, die voor het eerst verschijnt in een gekleurde versie met spiegelende uiteinden, zit naast een Crater en een RockStone. Deze trilogie van sculpturen vertelt een visueel en emotioneel verhaal over de evolutie van mijn verhaal: van de RockStoneBlast, die ons confronteert met een ondoorzichtige massa, over de CraterRed die spreekt van innerlijke gevoelens en transparantie, tot de monumentale RockGrowth, lopen we naar een expansie zonder limiet. Als een echo van de visuele aanwezigheid van het Atomium, spreekt dit stuk over ontwikkeling, groei, vreugde en energie. Arik Levy

Het verhaal van het Atomium is er vooral een van liefde, de liefde van de Belgen voor een buitengewoon bouwwerk dat symbool staat voor een geestesgesteldheid waarin esthetische durf en technisch meesterschap op geestige wijze samengaan. De verschijning van het Atomium is ongewoon en onvergetelijk. Het heeft de zeldzame eigenschap iedereen op te beuren en tot de verbeelding te spreken.

Diane Hennebert, 2008.

Met vriendelijke goedkeuring van Atomium.be – SABAM 2017 – Jakob Voges.

Tekst: Wikipedia.